中文简体
English
عایق رطوبتی در پارچه غشایی یک فرآیند پیچیده است که شامل مخلوط کردن مواد و فناوری های تخصصی است. هدف اصلی ایجاد مانعی است که همزمان با حفظ انعطاف پذیری و تنفس برای پوشنده، مانع از نفوذ مولکول های آب به پارچه شود.
هسته اصلی این قابلیت ضد آب یک غشای ریز متخلخل است. این غشاء از منافذ میکروسکوپی تشکیل شده است که کوچکتر از قطرات آب هستند اما به اندازه کافی بزرگ هستند که به مولکول های بخار آب مانند عرق اجازه خروج می دهند. ارتباط این منافذ به صورت استراتژیک برای ایجاد یک مانع انتخابی طراحی شده است که امکان حرکت بیرونی رطوبت را حتی به عنوان مانع از سر خوردن آب مایع به داخل می کند.
علاوه بر این، غشاء به طور منظم با درمان طولانی مدت دافع آب (DWR) در سطح بیرونی مواد ترکیب می شود. این روش آب را تشویق می‌کند تا مهره‌ها را بچرخاند و از اشباع لایه بیرونی پارچه جلوگیری کند. اثر هم افزایی غشای ریز متخلخل و درمان DWR در یک محافظت عالی در برابر رطوبت خارجی، محافظت از پوشنده در شرایط مختلف آب و هوایی خشک است.
ایجاد پارچه غشایی دقیق است و هر لایه یک موقعیت اساسی را ایفا می کند. به طور معمول، یک لایه بیرونی محافظ غشاء را در برابر سایش و عناصر خارجی محافظت می کند و دوام کلی پارچه را افزایش می دهد. در مقابل، لایه‌های داخلی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که رطوبت را از بدن دور می‌کنند و حرکت تعریق را برای تبخیر به کف بیرونی تسهیل می‌کنند.
در ورزش، عملکرد ضد آب پارچه های غشایی یک وسیله حفاظتی پویا است. با تغییر شرایط آب و هوایی سازگار می شود و اطمینان حاصل می کند که فن های بیرون از در در برابر باران، برف و انواع مختلف بارش محافظت می شوند. تطبیق پذیری این فناوری به افراد اجازه می دهد تا با اطمینان خاطر در فعالیت های خارج از منزل بدون مانع خیس شدن شرکت کنند و در نتیجه تجربه کلی کاوش در محیط طبیعی را افزایش دهند.
